Wpływ napięcia narządów wewnętrznych na powstawanie napięć w ciele

Gdy mówimy o napięciach w ciele, najczęściej myślimy o mięśniach, kręgosłupie czy stawach. Ale coraz więcej badań i obserwacji klinicznych pokazuje, że źródłem sztywności i bólu może być coś, czego nie widać — narządy wewnętrzne.

Ich napięcie, ograniczona ruchomość czy przeciążenie metaboliczne mogą przenosić się na układ mięśniowo-powięziowy i zmieniać sposób, w jaki ciało się porusza. Dziś wiemy, że aby skutecznie pracować z bólem i postawą, trzeba patrzeć nie tylko na to, jak ciało się rusza, ale też jak funkcjonuje od środka.

Anatomia i ruch narządów – to, o czym często zapominamy

Narządy nie są „zawieszone” w ciele przypadkowo. Każdy z nich jest utrzymywany w miejscu przez więzadła, krezki i powięź wisceralną – sieć tkanki łącznej, która łączy je z mięśniami, przeponą i kręgosłupem.

W zdrowym ciele narządy poruszają się rytmicznie – z każdym oddechem, ruchem tułowia czy zmianą pozycji. Ten subtelny ruch jest konieczny do prawidłowego przepływu krwi, limfy i płynów międzykomórkowych.

Gdy któryś z narządów traci swoją ruchomość — zaczyna „ciągnąć” powięź, a przez nią całe ciało. W efekcie pojawiają się ograniczenia ruchu, napięcia mięśni, ból i kompensacje w postawie.

Dlaczego narządy stają się napięte?

Napięcie narządów nie bierze się znikąd. To efekt reakcji ciała na przeciążenia, stres, emocje i styl życia.
Oto najczęstsze przyczyny, które obserwujemy w gabinecie:

• stres i układ nerwowy

Układ autonomiczny reguluje zarówno napięcie mięśni, jak i pracę narządów. Przewlekły stres uruchamia reakcję „walcz lub uciekaj”, przez co narządy trzewne kurczą się i tracą elastyczność. Najczęściej dotyczy to żołądka, przepony, jelit i wątroby.

• dieta i przeciążenie metaboliczne

To kluczowy, a często pomijany aspekt. Nieodpowiednia dieta – bogata w przetworzone produkty, cukry, alkohol czy zbyt małą ilość błonnika – powoduje stany zapalne i przeciążenie metaboliczne narządów, szczególnie wątroby i jelit. Narząd, który jest przeciążony pracą, staje się bardziej „sztywny”, mniej ruchomy, a jego powięź gęstnieje. Z czasem prowadzi to do tzw. napięcia w trzewiach, które może być odczuwane jako ból w plecach, klatce piersiowej, a nawet w szyi.

• zabiegi chirurgiczne, urazy i blizny

Każda interwencja chirurgiczna, nawet dawno wykonana, może wpływać na napięcie powięzi i ograniczyć przesuwalność narządów.

• niewłaściwe oddychanie i brak ruchu

Gdy przepona nie pracuje prawidłowo (np. przez stres lub siedzący tryb życia), ruchomość narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej znacząco się zmniejsza.

Jak napięcie narządów przenosi się na ciało?

Napięty narząd nie działa w izolacji. Poprzez system powięzi i więzadeł przekazuje napięcie do struktur mięśniowo-szkieletowych. Np. wątroba położona jest pod prawym łukiem żebrowym i połączona z przeponą oraz kręgosłupem. Jeśli staje się przeciążona lub „usztywniona”, może pociągać powięź w dół – ograniczając ruch przepony, co prowadzi do kompensacji w odcinku piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa.

Podobne zależności występują między:

• jelitami a biodrami,
• żołądkiem a klatką piersiową,
• pęcherzem a dnem miednicy.

Dlatego pacjent z bólem pleców nie zawsze potrzebuje „rozluźnienia mięśni”, tylko odblokowania napiętego narządu.

Dieta a napięcia trzewne – jak jedzenie wpływa na ciało

Współczesne badania coraz wyraźniej pokazują, że to, co jemy, ma wpływ nie tylko na trawienie, ale i na napięcia powięziowe.

• Dieta bogata w cukry proste i tłuszcze trans zwiększa poziom cytokin zapalnych w organizmie, co sprzyja „zagęszczaniu” powięzi.
• Zbyt mała ilość błonnika i wody wpływa na spowolnienie perystaltyki jelit, przez co narządy „zastygają” w ograniczonym ruchu.
• Przewlekłe wzdęcia, nietolerancje pokarmowe i dysbioza jelitowa powodują mikronapięcia w obrębie powięzi trzewnych i przepony.

Dlatego fizjoterapia, osteopatia i integracja strukturalna to tylko jedna część procesu – równie ważna jest świadoma dieta i praca nad codziennymi nawykami.
Zbilansowany sposób odżywiania zmniejsza obciążenie wątroby, jelit i żołądka, a tym samym pozwala ciału odzyskać naturalną lekkość.

Jak fizjoterapia może pomóc?

Nowoczesna fizjoterapia nie kończy się na mięśniach i stawach. Terapia wisceralna i integracja strukturalna pozwalają przywrócić mobilność narządów, poprawić przepływ płynów w powięzi i zredukować napięcia w całym ciele.

Fizjoterapeuta lub osteopata:

• ocenia ruchomość narządów i powięzi wisceralnej,
• stosuje techniki manualne przywracające ślizg i elastyczność tkanek,
• uczy oddechu przeponowego i ćwiczeń wspierających naturalną mobilność narządów.

W połączeniu ze zmianą diety i odpowiednią regeneracją, taka praca może przynieść trwałą poprawę w funkcjonowaniu całego ciała.

Twoje ciało to sieć połączeń — każdy narząd, mięsień i powięź wpływają na siebie wzajemnie. Kiedy jelita, żołądek czy wątroba tracą ruchomość lub są przeciążone dietą i stresem, ciało zaczyna kompensować. Pojawia się napięcie, ból, sztywność i przeciążenie w miejscach, które pozornie nie mają z tym nic wspólnego.

Dlatego skuteczna fizjoterapia, osteopatia czy integracja strukturalna to nie tylko praca z mięśniem, ale z całym człowiekiem — jego postawą, oddechem, emocjami i sposobem odżywiania.

Jeśli czujesz, że Twoje ciało jest spięte mimo braku urazu – przyczyna może leżeć głębiej. Czasem to nie mięsień potrzebuje terapii, tylko… narząd.

Wizytę u fizjoterapeuty możesz umówić klikając LINK

Przeczytaj inne, równie ciekawe artykuły na BLOGU