Sesja siódma jest ostatnią sesją opartą na pracy na taśmie głębokiej. Jej celem jest zrównoważenie tych rejonów ciała, którymi zajmował się fizjoterapeuta podczas sesji piątej i szóstej. Terapeuta będzie pracował na głębokich warstwach tylnej części kończyn dolnych. Pozwoli to na swobodne ruchy kończyn dolnych, a także równomierne rozkładanie się sił mechanicznych na poszczególne segmenty kręgosłupa.
Bodyreading
Podczas czytania ciała na siódmym spotkaniu fizjoterapeuta zwróci uwagę na ustawienie kości piętowych i wróci do obserwacji stóp podczas chodu. Bardzo ważna będzie też praca mięśni tylnej grupy uda, obszar kości krzyżowej i stawów krzyżowo- biodrowych. Wszystkie te obszary stanowią swoistego rodzaju rusztowanie dla kręgosłupa.
Terapia
Fizjoterapeuta pracując z pacjentem będzie starał się zrównoważyć głębokie tylne struktury kończyn dolnych. Na wcześniejszych dwóch sesjach zrównoważył wewnętrzną partię ud i podudzi, przygotował również obszar klatki piersiowej i kręgosłupa od przodu. Nie pozostaje nic innego, jak wyrównać obszar znajdujący się pomiędzy piętami a stawami krzyżowo- biodrowymi, a także przejściem piersiowo- lędźwiowym i potylicą. Jest to niezbędne by przygotować obszar głowy i szyi na kolejną sesję.
Wzorce sugerujące zaburzenia w obrębie taśmy głębokiej tylnej:
- ograniczenia ruchomości zgięcia grzbietowego stopy,
- przeprost w stawach kolanowych,
- przesunięcie miednicy w tył względem stóp,
- przodo lub tyłopochylenie miednicy,
- pogłębiona lordoza lędźwiowa,
- klatka piersiowa pochylona w tył,
- wysunięcie głowy w przód,
- zgięcia i rotacje kręgosłupa,
- rotacje miednicy względem stóp.
Przeczytaj poprzedni artykuł: Integracja strukturalna: sesja 6
